دوشنبه 86/3/21  ساعت 7:14 صبح

شعری از استاد محمدرضا شفیعی کدکنی

صبح است وآفتاب،پس ازبارش سحر

بر یال کوه می روم ازبین بوته ها.

گویم ببین که ازپس چهل سال وبیشتر

باز این همان بهاروهمان کوه وبازه است.

برشاخسارشورگزپیر، مرغکی

گویدنگاه تازه بیاور که بنگری

درزیرآفتاب،همه چیز تازه است.

لیست کل یادداشت های این وبلاگ