اما در کنار این مساله اصلی و کلان، در سطحی خردتر، تاثیراستعفای لاریجانی بر مناسبات عرصه سیاست داخلی کشور به طور عام و تعاملات و تنازعات اصولگرایان و جناح راست به طور خاص می‌تواند قابل توجه باشد.
نباید فراموش کرد «علی لاریجانی» قبل از آنکه سمت دبیری شورایعالی امنیت ملی پس از روی کارآمدن دولت نهم را برعهده بگیرد، رقیب درون جناحی «محمود احمدی‌نژاد» در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری و منتخب نهایی شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی در آن انتخابات بود. نامزدی که حمایت گسترده طیف سنتی جریان راست متشکل در جبهه پیروان خط امام و رهبری، جامعه روحانیت مبارز و احزابی مانند مؤتلفه اسلامی و انجمن‌های اسلامی بازار را به دنبال داشت اما در نهایت به مقام پنجم آن انتخابات قناعت کرد.
انتصاب لاریجانی به سمت دبیری شورایعالی امنیت ملی و مذاکره کننده ارشد هسته‌ای کشورمان نیز در شرایطی صورت گرفت که در آن مقطع اخباری مبنی بر مخالفت احمدی‌نژاد با معرفی او به مجلس هفتم جهت تصدی سمت وزیر امور خارجه به گوش می‌رسید، تا در نهایت «منوچهر متکی» چهره کمتر مشهور جریان راست سنتی که او نیز دارای روابط نزدیکی با لاریجانی بود، تنها سهم راستگرایان سنتی از کابینه نهم باشد.
بنابراین، خروج لاریجانی از شورایعالی امنیت ملی و احتمال بالای کناره‌گیری یا برکناری وزیر کنونی امور خارجه از سمت خود (که اخبار مربوط به آن از مدتی پیش به گوش می‌رسد) حاکی از کنارگذاشته شدن بخش عمده‌ای از جناح راست سنتی (به طور خاص حامیان لاریجانی در انتخابات نهم ریاست جمهوری) از ارکان مهم و تصمیم‌گیرنده نظام توسط جریان حاکم و دولت نهم است.
با این اوصاف باید منتظر ماند و دید که فتح آخرین پایگاه‌های راست سنتی در مجموعه حاکمیت توسط مسئولان دولت نهم و البته کابینه پنهان آن، چه آثار و تبعاتی را به دنبال دارد. تبعاتی که با توجه به اخبار قبلی مبنی بر تشکیل ائتلافی با محوریت «لایجانی، قالیباف و رضایی» در انتخابات مجلس هشتم که خارج از دایره بخش دیگر جریان حاکم قرار می‌گیرد، خود را در بحبوحه آفاز فرآیند آن انتخابات نمایان خواهد کرد.
چه‌آنکه استعفای لاریجانی و خوشحالی زائد‌الوصفی که نزدیکان دولت نهم از این مسئله ابراز کرده‌اند به خوبی اثبات کرد که اختلافات راست سنتی با راست جدید لااقل در حوزه سیاست خارجی تا بدان‌حد بالا گرفته یا به قول «محمدرضا باهنر» از چهره‌های شاخص جناح راست، «بن بست» در روابط لاریجانی و احمدی‌نژاد چنان عیان شده‌بود که به استعفای چهره‌ای مانند لاریجانی از دبیری شورایعالی امنیت ملی انجامید. امری که با توجه به قداست قدرت در نزد مسئولان کشورمان تا اندازه زیادی دور از انتظار بود.
